Wespen

Gebruikt u ook wespen om beter te presteren? Volgens heel wat berichten maakte de vooralsnog wielerlegende Johan Museeuw er gebruik van om beter in vorm te zijn. ‘Wesp’ bleek codetaal te zijn voor aranesp, een verboden product. Kortom, Museeuw zou doping gepakt hebben. Wat? Ook hij? De leeuw van Vlaanderen? Dat kan niet! Dat is alvast de mening van heel wat wielergoden. Ze geloven niet dat Der Johan ook maar iets genomen zou hebben. Dat is inderdaad niet bewezen en niemand is schuldig alvorens veroordeeld te worden, maar toch: behoudens de Paus is niemand onfeilbaar, dus ook Museeuw niet. Mocht blijken dat hij werkelijk veel genomen heeft, dan moeten we zijn ganse oeuvre in twijfel trekken. OK, anderen namen ook, maar hoe kan je iemand een groot kampioen noemen als hij zich vanalles inspuit?
Ik kan mezelf geen wielerspecialist noemen, eerder een liefhebber, maar zie toch met lede ogen aan hoe men de sport kapot aan het maken is. Alles is gecommercialiseerd. De renners zijn slechts pionnen in een bedrijfsstrategie. Ze worden vet betaald om altijd ja te knikken voor de sponsor, zijn naam te vermelden in elk interview en bovendien alles te slikken wat nodig is om zo snel mogelijk te rijden. Je kan dit nog bezwaarlijk een sport noemen. Is het normaal dat een rennerhet telkens maar heeft over voedselversterkers en andere – zij het legale – pepmiddelen? Neen.
Als de renners betrapt worden, is het bovendien bijzonder pijnlijk om te zien hoe ze zich verdedigen. Vaak worden ze eerst door hun sponsors en wielerploeg gedropt – dit besmeurt ons imago, meneer – en dan staan ze met hun mond vol tanden. Toen bij Mario De Clercq bijsluiters van illegale producten gevonden werden, dan was dat documentatie voor een roman die hij aan het schrijven was. Kom nou, belachelijker kan niet… Daarom vind ik de politiek van Jacques Rogge dan ook een stap in de goeie richting: nultolerantie. En daar mag men desnoods een ganse carrière voor op het spel zetten. (8/1/05 17:29 CET)