“Hoe lang is het geleden dat u nog in Bellewaerde bent geweest?”, vroeg de dame die met haar tablet aan de poorten van het pretpark een questionnaire afnam. “Misschien wel zes jaar. Maar het kan ook al wat langer zijn”, antwoordde een medebezoeker. “Dan is dat inderdaad al heel lang geleden”. Ik glimlachte, maar maakte me tegelijk zorgen over haar dropdown-menu. “Is drieëntwintig jaar ook goed, mevrouw?” Het moet inderdaad van 1992 geleden zijn, toen een tablet nog gewoon een pil of een schrijfbord was. Onze bewondering voor het Ieperse attractiepark was toen mateloos: de sensaties van de Rapid Radja River, het natte pak van de boomstammetjes, de acceleratie van de kevertjes en het vogelperspectief van de monorail deden ons hartje een halve dag sneller bonzen. En als we bij de attracties lang moesten wachten, dan brachten suikerwafels soelaas. Het waren uitermate zorgeloze tijden.
Intussen zijn we bijna een kwarteeuw verder. De vriendjes van toen hebben nu zelf kinderen die met een even grote gretigheid op de toestellen aflopen. Maar het park lijkt veranderd. Dat de Rapid Radja River in Bengal Rapid River is omgedoopt stoort ons nog niet zo, maar waar is de monorail met haar stationnetjes gebleven? Blijkbaar in 2007 wegens metaalmoeheid afgebroken, zo lezen we. We zijn voorwaar gedesoriënteerd. Waar we in die jaren nog op de tast de wachtrij terugvonden, daar moeten we ons nu op een detailplan en wegwijzers storten. Het kan verkeren.
Maar niet enkel het park is veranderd. Het publiek is gekleurder en het lekkers is gestandaardiseerd. De Buffalo Bill Grill – we waanden ons toen tussen Dikke Springmuis en zijn Propere Voeten – is nu een hamburgertent met, horresco referens, ook veggie op de kaart. Zelfs hier. Het heeft iets van blasfemie: een pretpark moet verdorie pure pret zijn, met gaar gebakken rund of varken en plakkende suikerspinnen. Geen culinaire Natureingang in deze droomwereld-voor-één-dag. Die natuur is begin oktober ’s morgens al fris genoeg, maar met wat geluk zet een heerlijk herfstzonnetje dit heel snel recht. En nog een voordeel voor zij op het einde van het seizoen naar Bellewaerde gaan: geen enkele wachtrij. Tegen de avond lachte iedereen van oor tot oor.
peteraspeslagh.be 
Geef een reactie